දකින දකින හෑම පැත්තම

සදා යළිත් නො ඉපදෙන්න… මේ කය මනසින් මිදෙන්න…

සදා යළිත් නො ඉපදෙන්න මේ කය මනසින් මිදෙන්න
පමා නොවී අදහා ගනිමු නිර්මල වු උතුම් දහම

රෝගාතුර වූ දරුවන් කෙඳිරි ගගා නිදියනවා
බිමත් වූ සැමිය තදින් අනෙක් පසින් ගොරවනවා
අප මෙන් වයසට යන ගෙයි බිත්ති පැලුම් ලොකු වෙනවා
‍රැය එළි වන විට මායිම ඉඩම වටේ කැරකෙනවා

දකින දකින හෑම පැත්තම
වේදනාව ගෙනෙනවා
දෑස් පියන් ඉන්න සිතෙයි
කුමට රූප පෙනෙනවා

හීන් සැරේ හදට වදින
ඇනුම් පදේ අමිහිරි තුඩ
කුමට සවන් අහෙනවාද
මෙතරම් පීඩා ගෙන එන

හොඳක් කළත් නැහැ නොව හොඳ
නරක කළොත් කොහොම වේයිද
ඇනුම් බැණුම් සවනත වෙත
නොඑන තැනක් ලොවේ ඇත්ද

අමිහි‍රි හඬ වළකා එන
මිහිරි හඬට පමණක් ඉඩ
දෙන්න නොහැකි මෙහෙම සවන්
යුගලක් ලෑබුණේ කුමටද

කයෙන් නැගෙන දාඩිය ගඳ
මුඛයෙන් එන දුර්ගන්ධය
නාස් පුඩින් රිංගන කල
පිළිකුල සඟවන්නෙ කොහොම

වත්සුණු කොතරම් ගෑවත්
සුවද පැනින් ගත තෙමුවත්
අසුචි ලේ පිරි කුණු කය
පොළවට පස් වෙලා යති

නිල මැස්සන් හට මිහිරි
ඉහඳ පණුවො රස කරති
නුවනෑත්තන් පමණක් මෙය
නුවනින් විමසා බලති

රසයට දිව මුළා වෙලා
පමණ ඉක්මවලා ගියා
කකුල් දෙකම කපල ගියා
දිවිය තිත්ත වෙලා ගියා